Čika Pjevović. Obrao je svo pjevanje, ili pevanje od Mrčajevaca do Čačka. Prezime i kum odredili su mu životopis. On ga je ispunio poezijom i pesmom, ve-ličajući ono najlepše iz čačanskog kraja. „Duga li je Jelica planina“, „Oj Moravo, tija reko“. Odužio se i komšijama iz carske prestonice. „Odakle si sele, devojano mlada, iz Srbije brale, iz Kruševca grada“.

Opevao je Šumadiju, koja se na Moravi sreće sa dra-gačevskim Čačkom. Harmonika sa trubom. Lirsko sa epskim. Mrčajevački, blago zatalasano, sa Ovčarsko-kablarskim vrletima.

„Svakom svoje selo, ponajviše prija, a selo je moje, cela Šumadija“.

Zajedno sa pesnikom Gruže, Dobricom Erićem, na-pravio je za večnost „Voleo sam devojku iz grada“. Istinitu, dobro promišljenu pesmu, otpevao je na svoj način „Slavuj iz Mrčajevaca“, Miroslav Ilić i kupio kartu za najviše pevačko društvo. Tom pesmom, ta je trojka potvrdila razmišljanje Milovana Danojlića iz Moravaca, još jednog velikog Šumadinca,  o tlu sa kog su potekli:

„Taj predeo, to je nevidljivi pesnički kontinent, koji deluje i opstoji mimo svih škola, a opet u svojevrsnom dosluhu sa svim školama.“

Obren Pjevović rođen je u Donjoj Gorevnici, 1919. godine. Te godine rađala su se deca začeta srećom posle oslobođenja i pobede u velikom svetskom ratu. Obdarena svim nebeskim darovima. Umro je u Mrča-jevcima,  kada su „jedinica“ i „desetica“ iz godine rođenja zamenili mesta – 1991.

D. Milošević